01

Historia dostaw ciepła w Łukowie

Początki dostaw ciepła systemowego w Łukowie sięgaja lat sześćdziesiątych

Początki zastosowania sposobu centralnego ogrzewania mieszkań w Łukowie sięgają początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to Łukowska Spółdzielnia Mieszkaniowa zbudowała pierwsze budynki wielorodzinne ogrzewane z wbudowanych kotłowni węglowych (ul. Międzyrzecka 51, ul. Partyzantów 17).

Natomiast ogrzewanie z wykorzystaniem sieci ciepłowniczej niskotemperaturowej po raz pierwszy zastosowano do ogrzania Osiedla Spokojna w połowie lat sześćdziesiątych. Kotłownia osiedlowa w budynku przy ul. Spokojnej 2 A zaczęła ogrzewać pozostałe 4 budynki osiedla.

Jeszcze inny system zdalaczynny z wykorzystaniem sieci ciepłowniczej już o podwyższonych parametrach tzn. ciśnieniu wyższym od atmosferycznego i temperaturze wyższej od 100 C dostarczający ciepło z kotłowni przy ul. 11 listopada do węzłów cieplnych hydroelewatorowych w budynkach zastosowano pod koniec lat sześćdziesiątych i początku lat siedemdziesiątych budując Osiedle Chącińskiego I etap (budynki 1-8).

Dalszy rozwój budownictwa wielorodzinnego realizowany przez ŁSM spowodował poszerzenie rozwoju sieci ciepłowniczej na terenie miasta. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych zbudowano sieć z kotłowni Zakładów Mięsnych, podczas budowy osiedla Chącińskiego II etap (budynki 9-16) oraz osiedla Klimeckiego.

Natomiast jeszcze dłuższą sieć wybudowano pod koniec lat siedemdziesiątych, celem likwidacji wcześniej wybudowanych kotłowni osiedlowych lub lokalnych (ul. Partyzantów 17, Osiedle Spokojna I i II) oraz ogrzania nowo budowanych budynków na osiedlu Unitów Podlaskich i osiedlu Sienkiewicza, po wcześniejszym zbudowaniu przy ul. Świderskiej kotłowni rejonowej 3xWR5.

Specyficzne problemy coraz bardziej rozwijającego się sposobu ogrzewania budynków wielorodzinnych z wykorzystaniem sieci ciepłowniczej spowodowały, że po reformie administracyjnej w 1975 zaczęto tworzyć specjalistyczne państwowe Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej zatrudniające osoby wyspecjalizowane w tej rozwijającej się dziedzinie, w pierwszej kolejności w miastach wojewódzkich, a następnie w pozostałych gdzie budowano budynki wielorodzinne.

Pierwszą specjalistyczną instytucją zajmująca się w Łukowie zorganizowanym ciepłownictwem był Zakład Energetyki Cieplnej Nr 5 powołany 1 maja 1977 r. w strukturze Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Siedlcach na bazie części majątku związanego z ciepłownictwem i niektórych pracowników Łukowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej oraz PEC Siedlce.

Pierwszym kierownikiem ZEC w Łukowie został Janusz Kawa a następnym Andrzej Baniak. Od września 1978 r. kolejnym kierownikiem ZEC w Łukowie został Jan Chrzanowski, a następnie po przekształceniu w 1982 r. PEC Siedlce w Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej i reorganizacji w 1985 r. pierwszym dyrektorem. Funkcję tę pełnił do końca istnienia tej struktury. W listopadzie 1989 roku zostało zlikwidowane Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Siedlcach i po przekazaniu przez likwidatora majątku znajdującego się w Łukowie Miejskiej Radzie Narodowej, którą reprezentował Naczelnik Miasta Łuków, Uchwałą z dnia 2 lutego 1990 roku ww. Rada powołała państwowe przedsiębiorstwo pod nazwą Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Łukowie, którego zakres działalności obejmował miasto Łuków.

Zmiany ustrojowe na początku lat dziewięćdziesiątych spowodowały potrzebę przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółę z ograniczoną odpowiedzialnością, które nastąpiło 1 października 1992 roku. Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Łukowie sp. z o.o. prowadzi działalność w tej strukturze do dnia dzisiejszego realizując usługi z zakresu produkcji i dystrybucji ciepła odbiorcom na potrzeby ogrzewania pomieszczeń i ich wentylacji, ogrzewania wody oraz technologiczne.